කැළණිය වෙනුවට මොරටුව

ලංකාවේ විශ්ව – විද්‍යාල පිහිට වූ දා සිට 90 දශකය දක්වා වාම – දේශපාලනය තුළ අධිනිශ්චය වූයේ කොළඹ, කැළණිය, පේරාදෙනිය, ජපුර, රැහුණ වැනි විශ්ව විද්‍යාලවල ශාස්ත්‍ර පීඨවල මානුෂික විද්‍යාවන් හදාරන ශිෂ්‍ය පරපුරය. ලෝක මට්ටමින් 9/11 සිදුවීමට පසු ක්‍රම ක්‍රමයෙන් ක්‍රම-විරෝධී සහ වාම දේශපාලනයට එකතු වන්නේ ”භෞතික විද්‍යාව” (තාක්ෂණවේදය) හදාරණ ශිෂ්‍ය පරපුරය. ජර්මන් භාෂාව තුළ ‘විද්‍යාව’ යනුවෙන් අදහසක් නැති අතර ඒ වෙනුවට ඇත්තේ භෞතික විද්‍යාවය.
පොදුවේ දේශපාලනයටත් සුවිශේෂව වමේ දේශපාලනයටත් ‘අධ්‍යාත්මය'[spritual] හදාරණ ශිෂ්‍යයන් වෙනුවට ‘පදාර්ථය'[Matter] හදාරණ ශිෂ්‍යයන් එකතු වීම යට ඇති ප්‍රහේලිකාව කුමක්ද? ස්ත්‍රිය යනු අධ්‍යාත්මයක් ඇති මනුෂ්‍යයකු ලෙස  ඔප්පු කිරීමට වඩා මේ යුගයේදී ඇය පදාර්ථයක් මෙන් ඔප්පු කිරීම පහසුය. මේ මූලධර්මය දේශපාලනයටත් අදාළය. අද දවසේ දේශපාලනය යනු මිනිසාගේ ‘අධ්‍යාත්මික’ ක්‍රියාවක් ලෙස ඔප්පු කිරීමට වඩා එය මිනිසාගේ සැබෑවට ඇති ලාලසාව [“passion for the Real “] ලෙස ඔප්පු කිරීම පහසුය. 80 දශකයේදී ඩී.එම් ආනන්ද [රහස්- පරීක්ෂක රචකයා නෙවේ] ඉදිරියට ඒම සහ අද දවසේ කුමාර් ගුණරත්නම් අධිනිශ්චය වීම අතර වෙනස එයයි. සමකාලීන දේශපාලනය රදා පවතින්නේ සංකේතීය හෝ පරිකල්පනීය අත්තිවාරම් මත නොව ‘සබෑව’ නම් පතුළක් නැති ආගාධය තුළය. කැළණිය ‘ආශාව’ පසුපස දුවන විට මොරටුව දුවන්නේ ‘හඹා යාම’ [Drive] පසුපසය. කැළණිය ප්‍රති-දේශපාලනික වීමේ පසුබිම මෙයයි. අද දවසේ වැදගත් වන්නේ ආත්මයට ඉදිරියෙන් ඇති බාධාව ජයගැනීම නොවේ. වඩා වැදගත් ආත්මයට පිටු පසින් සිට එහි අනාගතය ‘හිස- නැති- කදක්’ කරවන ‘ෆැන්ටස් වස්තුවයි’.(ස්ත්‍රී ශරීරය නොව බොකුටු කොණ්ඩය)

ඔබේ අදහස කියන්න...