[dropcap color=”green”]ස[/dropcap]මනළ සංධවනිය ච්ත්‍රපටිය ගැන කතා කරන්නට දෙයක් නැති නිසා නෙවි ජයන්ත ගැන කියන්න කිසිම දෙයක් නැති නිසා අපි මේ ච්ත්‍රපටිය ගැන කිසිම දෙයක් ලියන එක හිතා මතා මගහැරියා. ඔය අතරේ තමයි ඉසුරු ච්න්තන කියලා කෙනෙක් මේ ගැන බූන්දි වෙබ් අඩවියට ලිපියක් ලියන්නේ අපි පෞද්ගලිකව ඉසුරු චින්තන කියන්නේ කවුද කියන එකවත් එයා අපි ගැන දන්නවද නැද්ද කියන එකවත් දන්නෑ. එයාගේ දේශපාලන මතය මොකක්ද කියන කාරණ ගැනත් අපට වැටහීමක් නැහැ. ඒත් ඉසුරු සමනල සංධවනිය ගැන කියන කතාව නම් අපිට තේරුම් ගන්න පුලුවන්. ඒ ගැන හොදින්ම අපට වැටහෙන්නේ මේ ලිපියට ලැබිලා තිබුන ප්‍රතිචාර දැක්කමයි. ගොඩක් අය මේ ලියමන හරහා ඉසුරුව කුරුසියේ තියලා ඇණ ගහන්න උත්සහ කරනවා අපි දැක්ක. මේ ලියමන ගොඩක් අයට දරා ගන්න අමාරු ඉසුරු අමුවෙන්ම යථාර්ථය නිරුවත් කරලා කතා කරන නිසයි. මේ නිසා කලාව ගැන අතීත වේදනාවක් තිබුන ගොඩක් අයගේ ෆැන්ටසීන් කඩා වැටෙනවා. ඒ අනුව ඉසුරු කියන්නේ සාමාන්‍ය කලාකාරයෙකු ගේ සිහින ලෝකය බිදදාන රාක්ෂයෙක්.
මේ නිසා තමයි ගොඩක් අය අතීතයේ කලාවේ හිටපු පරමාදර්ශ ගැන කතා කරන්නේ. සංවේදී මිනිස්සු ගැන කතා කරන්නේ මානුෂවාදී විජේ කුමාරතුංග යළි කරළියට ගෙන එන්නට උත්සහ කරන්නේ. හැබැයි මේ මහා මානව හිතවාදී විජේ කුමාරතුංග ච්ත්‍රපට තිරයෙන් පිටුපස ගෑනුන්ට කරපු දේවල් මේ අය දන්නෑද්ද? ඇත්තටම මානුෂික විජේම තවත් විටෙක ස්ත්‍රී පරපීඩාකාමායෙක් ලෙස හැසැරෙන්නේ කොහොමද? ගොඩක් අයට අමතක දෙයක් තමයි මේ මහා මානාව හිතවාදී විජේ කුමාරතුංගගේ බිරිද තමයි ලංකාවේ ජනාධිපති වුනේ කියන එක. ඇය සිය ධූර කාලය තුළ හැසිරුණ ආකාරය සහ විජේ ගේ මානව ප්‍රේමය සමපාත වන්නේ කොහොමද කියන එක කවුරුවත් කතා කරනවද? ඉසුරි විසින් බිද හෙලන්නට උත්සහ කරන්නේ ලංකාවේ කලාව සම්බන්ධයෙන් තියෙන මෙන්න මේ යථාර්ථයයි.
මේ කාරණය අපිට දේශපාලන සාධකයක් ඇසුරෙන් තේරුම් ගන්න පුලුවන්. දැන් මේ මෑතක පටන් ගොඩක් අය දේශපාලනය කරන අයගේ සුජාත භාවය හොයන්න උත්සහ කරනව. අපි සමාජයේ යටිබඩ අතගානවා කියලා අපට දෝෂාරෝපණයක කරනව. ඒ නිසා අතීතයේ හිටපු ආදරණීය දේශපාලන චරිත වල අවතාර කැදවලා අපට අභියෝග කරන්නට උත්සහ කරනව. ඒ නිසා මේ කාලයේ වැඩිපුරම කතා කරන්නේ පරාර්ථකාමී සොදුරු මිනිසා බොකුටු කෙස් වැටියේ සැගවුණ මානව වාදී ප්‍රේමය දයා පතිරණ, අප හැර ගිය සදා සොදුරු මාරේ නන්දන මාරසිංහ, මානුෂික කෙලී සේනානායක වගේ චරිත ගැනයි. මේ අයගේ ෆැන්ටසිය මෙහෙම එකක් අපි දේශපාලනයේ දී කරන විවේචනය සමනල සංධවනිය ගැන චින්තන ගේ විවේචනය වගේම හරිම රළු,අමු නරුමවාදී නොවද විවේචනයක් ඒ නිසා තමන් ගේ ඇත්ත ජීවිතය විවේචනයකට ලක් කරවන දේශපාලන භාවිතාවකට ගොඩක් අය බයයි. ඒ නිසා තමයි සමහරු අහන්නේ අපි දේශපාලනය කරන්නේ ඇත්තටමද?ඔයාලා කරන දේශපාලනය අපි පිළිගන්නෑ වගේ කතා ඒත් දේශපාලනය කරන්න වාමාංශිකයන් යැයි කියා ගන්නා හොරිකඩයන් ගෙන් එස්.එල්.එස් සහතිකය අපිට අවශ්‍ය නොව නිසා අපි දිගටම අපි යන මාවතේ ගමන් කරනවා. ඒ වගේ වෙලාවක සමහර තක්කඩියන් අහනවා පෙරටුගාමී තමන් බව තමන්ම කියන්නේ කොහොමද ඒක අනිත් අයනේ කියන්න ඕන කියල. මේ විදිහට ලෙනින් වැඩ කළා නම් ලෙනින්ට විප්ලවය නෙවි සිල්ලර බඩු කඩයකත්වත් කරන්න බැරි වෙයි. ඒ නිසා පහත පළ වන විචාරය කියවන්න යැයි අපි ඔබට ආරාධනා කරනව.
බීතෝවන්ද කවුද මන්ද පොරක් කලාකරයන්ට මේ වගේ සියුම් සංවේදනයන් ලැබෙන්නෙ දේවානුභාවයෙන්ද මොකක්ද මගුලකින් කියල කිව්වට නෑ එහෙම නෙවෙයි මෙවැනි විශිෂ්ට නිර්මාණ බිහිවෙන්නෙ සංවේදි කලාකාරයන්ගෙ හදවත් පතුලෙ තැන්පත් වෙලා තියන මෙවැනි අතීත වේදනාවන් නිසා තමයි කියල මූ එතනදි කියද්දි. (සංවේදි චන්ද්‍රසිරි, සංවේදි මිනිස්සුන්ට, සංවේදි කලාව ගැන පාඩමක් කියල දෙනව..!) එතකොට මතක් වෙන්නෙ කලාව ගැන කඩ කඩ ඉන්න වෙලාවක අපිත් එක්ක ඉන්න කඩප්පුලියෙක් කියපු කතාවක්. අංකුර කලාකාරයෙක් ප්‍රතිභා සම්පන්න කලාකාරයෙක් කරන්න නම් තියෙන්නෙ හොයා ගෙන ගිහිල්ල ඌට boot එකක් තියන එක කියලා. ඒ නිසා මොකාටද එන්නෙ, මොකද කරන්නෙ කියල ලෙහාගන්න සංධ්වනියෙ එන මේ පද පෙල දෙක සුළු කරගන්න වෙනවා, මේ විදිහෙ අර්ථ සම්පාදනයක් එකතු කරගන්න වෙනව.
“ඉකි ගසා හඬන අතීතයක කඳුළු එක්ක ගනුදෙනු කරනා
මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා”
චන්ද්‍රසිරිගේ මුළු චිත්‍රපටියම තියෙන්නෙ මේ සින්දුවේ. චන්ද්‍රසිරිගේ මුළු කතාවම තියෙන්නේ මේ පද දෙකේ. ඇත්තටම චන්ද්‍රසිරි මුකුත් (වැඩකට ඇති දෙයක්) කියන්නේ නැති නිසා චන්ද්‍රසිරිට කියන්න වෙන කතාවත් මේ පද දෙකේ තියෙනවා. ඒත් ඊට කලින් Film එක ගැන මුකුත් කිව්වේ නැතත් අසාධාරණයක් නේ.
හෝල් එකෙන් එළියට ඇවිල්ල පිරිමි කියද්දි පට්ට Film එක කියලා මම හිටියේ පට්ට අප්සට් එකක, (වදීෂට වගේම මටත් කෙල්ලට Kiss එකක් වත් දෙන්න බැරි වුණු එකට) චන්ද්‍රසිරිත් එක්ක පට්ට තරහක මේ දවස්වල චෝගම් නිසා ශ්‍රී ලංකාව ලෝකයේ හිනිපෙත්තට නැගපු එක ගැන හදවත සංවේදි වෙලා තියෙද්දි අධිවේගී මාර්ග, සී ප්ලේන්, නෙළුම් පොකුණු, සංවේදි කාලාකාරයෝ අස්සට චිත්‍රපටියේ ආරම්භයෙ ඉඳන් අවසානය වෙනකම්ම දාන පච සින්දුවක් හින්දා Sex ඔක්කොම ඉවරයි. මූ උත්තම Love එකක් ගැන කතා කරනවා (-Sex කරන්න Room එකට ගියාම කෙල්ල Love ගැන කතා කරනවා වගේ-) හැබැයි මේ දෙක අතර කඩල වෙන් කරන්න බැරි මාර සම්බන්ධයක් තියෙනවා. (ඒ කිව්වෙ Love & Sex අතරද? නෑ නෑ මෙතන කිව්වෙ අර පච සින්දුවයි, අර පච පරපුරයි, පච නිර්මාණයි ගැන) ඒක නිසා ලංකාවේ පිරිමි තුරුල්වෙලා ඉන්න කෙල්ලව අතෑරලා (තුරුල් වෙලා ඉන්න ගමන්, ඉඹින ගමන්, මිරිකන ගමන්) පුණ්‍යට love කරනවා (ආනන්ද භවන් එකෙන් තෝසෙ කාල දෙමළට බනිනව වගේ), පුණ්‍යත් එක්ක ස්වයං වින්දනයේ යෙදෙනවා. (චෝගම් නිසා ලංකාවේ මිනිස්සු මේ දවස්වල ස්වයං වින්දනයේ යෙදෙන එක වැඩිවෙලා). ඉතිං මම කඳුළු පිහදාගෙන, විරෝගෙන හෝල් එකෙන් එළියට ඇවිල්ල තොල විකාගෙන කෙල්ලට කියනවා පට්ට සින්දුව නේද කියලා… මාර කතාව… පට්ට Film එක… කියලා, කෙල්ල කියනව මාර Music නේද, පව් නේද වදීෂ (අනේ පව් ඔයා) මට (ඔයා ගැන) ගොඩක් දුක හිතුණ කියලා කොල්ලගේ පපුවට තුරුළු වෙනවා. අපි තුරුළුවෙලා ඇතුළට යනව, තුරුළු වෙලා එළියට එනව (ඇතුළෙදි අපි හිටියේ වෙන වෙනම ඒ වුණාට බැල්කනියෙයි, Box වලයි මීට වෙනස් කොටින්ම හතර වටේම හිටියේ තුරුළු වෙලා, මිරිකගෙන, ආසන දෙක එකක් වෙලා හැබැයි එළියට යද්දි සමහර අය වෙන වෙනම ගියා) ඉතින් මේක තමයි සංධ්වනියෙ පුර්ව හා අපර කතාව ඔන්න දැන් පුළුවන් චන්ද්‍රසිරි ගැන කතාකරන්න. (ඉතින් චිත්‍රපටිය ගැන මුකුත් කියලා නෑනේ එහෙනම් ඉතින් චන්ද්‍රසිරිත් මුකුත් කියලා නෑනේ ඒ නිසා තියෙන්නේ හිතාගන්න එක.)
“ඉකි ගසා හඬන අතීතයක කඳුඟ එක්ක ගනුදෙනු කරනා
මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා”
චන්ද්‍රසිරි හිතනව SMS යුගයට කලින් තිබුණ පට්ට Love එකක් ගැන (71 ඉඳන් 90 විතර වෙනකන් දකුණේ කොල්ලො ඇඩ්‍රස් නැති මළ මිනී වෙන කාලේ, උතුරට බෝම්බ පත්තු වෙන්න පටන් ගත්තු කාලේ, දකුණේ උත්තම සිංහලයෝ කර්ම කාරක දෙමෙල්ලු පුච්චන කාලේ, උතුරේ කොල්ලොයි, දකුණේ කොල්ලොයි මි.මි. 9 උන්ඩ වලින් පපුව හාරන්න පටන් ගත්ත කාලේ) මේ කාලෙ චන්ද්‍රසිරිල ගොළු හදවත කියවනව- පට්ට ආදරයක් ගැන සංවේදි වෙනවා, ඊට පස්සේ (89න් පස්සේ) උතුරේ යුද්දෙට ගියපු හමුදාකාරයන්ගේ ගෙවල් වලට වටේ එවුන් කොටු පනිද්දි සුගත් ඇවිල්ල චන්ද්‍රසිරිගේ පපුවට පිහියෙන් අනිනවා. ඒ නිසා සුගත්ට සාධාරණයක් ඉෂ්ට කරන එක එකපැත්තකින් චන්ද්‍රසිරිගෙ මගේ නොවන මගේම ආදරය වෙනව, වැඩේ මගේ නොවන මගේම ආදරයට බාරදෙනව පුණ්‍යට( යශෝධට). මේක තමයි අතීත වේදනාව. මේ ගනුදෙනුවට ලංකාවේ පරපීඩක පිරිමින්ට හොඳට Market කරන්න පුළුවන් Fantasize වෙච්ච ගැනීයෙක් ඕන. (ලංකාවේ ස්ත්‍රීවාදීන් ගෑනි කියන වචනයට කැමැති නැති නිසා මෙතනට ස්ත්‍රී කියලා දාලා පිරිමි කියන තැනට පුරුෂ කියලා සංස්කරණය කරගන්න වෙනවා, ගෑනු-පිරිමි, ස්ත්‍රී-පුරුෂ) ලංකාවේ ගෑනුන්ටත් පිරිමින්ගේ කැමැත්ත ඒක නිසා පුණ්‍යව(යශෝධව) හොදටම Market. කොච්චර කොටු පැන්නත්, මොන මගුලේ ගියත්, කෑලි කැපුවත්, කොටින්ම පිස්සන් කොටුවේ හිටියත් (බලන්න ගරිල්ලා මාර්කටින්) ආගමානුකූලව හැදුනු වැඩුනු පතිවත රකින සංවර ගෑනියෙක් පිරිමින්ට ඕන වෙනවා. මොන මඟුල කරත්, අම්බානක පිට ගියත්, සමාජය ඉස්සරහ පතිවත රකින, මිනිහා මළත් මිනිහා වෙනුවෙන් සති පූජා කරන පුණ්‍යා වගේ ගෑනියෙක් පෙන්නන්න පිරිමින්ගේ කැමැත්ත ඇතුළෙ ලංකාවේ ගෑනු කැමතියි. පුණ්‍යගේ අති උත්තම රණවිරුවා පුදුකුඩුඉරිප්පුවෙදි මැරෙන තරමට, පුදුමාතලන්වලදි සිංහලයා දිනන තරමටම, පුරණ්‍යත් තාර්කික වෙනවා. ඒ නිසා ලංකාවේ සිංහල සමාජයට පුණ්‍යා, පුදුකුඩුඉරිප්පු, පුදුමාතලන් කියන වේදනාවන් නැතුව වින්දනය කරන්න බැරිවෙන තරමට, චන්ද්‍රසිරිත් අසරණ වෙනවා. ඔන්න ඕක නිසා ලංකාවේ පිරිමි සමාජයට බඩු ගහන ගමන්, කොටු පනින ගමන්, Sex කරන්න අසංවර ගෑනියෙක් හොයන ගමන්, කොටට ගහගෙන යන කෙල්ලන්ට ‘ෂා’ කියන ගමන්, මට ඉන්නේ පුණ්‍යා වගේ ගෑනියෙක් කියලා කියනවා. පුණ්‍යා වගේ ගෑනියෙක් හොයනවා කසාද බදින්න. දෙමළට ගහනව, හලාල් එලවනව ඉතින් ඔය විදිහට කඳුළට, වේදනාවට, ගනුදෙනුව ගොඩයනවා. ලංකාවේ සමාජයේ කඳුළට චන්ද්‍රසිරිගේ ගනුදෙනුව (චිත්‍රපටිය) ගොඩයනවා.
රිදුමක් වාගේ කිසිදා සුව නොවෙනා
සුසුමින් විතරක් නිරතුරුවම පිරිමදිනා
උහුලනු බැරි තැන උණු කඳුළුම වගුරවනා
[33000.co]
එතකොට චන්ද්‍රසිරිගේ වදීෂ පව්ද? ගෑනු ළමයගේ ප්‍රශ්නේ චන්ද්‍රසිරිගේ සංධ්වනියේ ප්‍රකාශකයා තමයි වදීෂ. වදීෂ තමන්ගේ කඳුළත් එක්ක ගනුදෙනු කරද්දි ලංකාවේ පිරිමින්ට තමන්ගේ කඳුළ හම්බවෙනවා. වදීෂගේ මේ සන්තෑසියේ ගනුදෙනුව ගැන කතාකරද්දි අපිට හම්බවෙනවා අතුල-සමිතව (දැන් මේක Fashion එකක්- නැගලා යන ගනුදෙනුවක්) මේ දෙන්න තමයි ඉකිගසා හඬන අතීතය එළිපිටම වික්කේ (ලිබරල් එකට ගැලපෙන විදිහට, අනිත් අය සළු පොරෝගෙන කරද්දි) හැබැයි සම්භාව්‍ය කට්ටිය (වහගෙන, සළු පොරෝගෙන කරන කට්ටිය) මේකට මාර කැතයි කියනවා ඒ නිසා එයාල කැමති වදීෂට. මිනිස්සු ප්‍රසිද්ධියේ බුදියගත්තොත් (හැමිනුනොත්) කුණුහරපයක් වෙනවා, හැංගිලා කරන එවුන් ගල් ගහනව. හැබැයි කාමරයක් ඇතුලේ හොරෙන් කරද්දි කවුරුවත් ගල් ගහන්නේ නෑනේ. නමුත් හැංගිලාකරත්, එළිපිට කරත්, (ප්‍රදර්ශන කාමය තියනවුන් පේන්න කරනව, දර්ශන කාමය තියන වුන් හොරෙන් කරනව) ආතල් එක ප්‍රමාණාත්මකව වෙනස් වුනත් මුන් ඔක්කොම ගන්නේ එකම විදිහේ ආතල් එකක් තමයි. චන්ද්‍රසිරිල තාම කරන්නේ රෙදි පොරවගෙන. මිනිහා ලිබරල් සමාජේ නියෝජනය කළාට (එතැන ගනුදෙනු කලාට) ඔළුව ඇතුලේ අතීත ශ්‍රී විභූතිය හින්දා ලිබරල් එකේ නිදාගන්න බෑ (නිදාගන්නේ වැඩවසම් ඇඳක) චන්ද්‍රසිරිට සාපේක්ෂව අතුල ලිබරල් නිසා අතුල වර්තමානයේ ජීවත් වෙනවා. වර්තමානය විකුණනවා. චන්ද්‍රසිරිට විකුණන්න වර්තමානයක් නැති නිසා (ඔළුව ඇතුලේ තියෙන්නේ අතීතය නිසා) චන්ද්‍රසිරි වර්තමානයේ ජීවත් වෙනවා අතීතය විකුනමින්. එතැනදි මුහුණ දෙන ප්‍රතිවිරෝධය අස්සෙන් හැමතිස්සෙම චන්ද්‍රසිරි මතුවෙනවා. ඒ වගේම වර්තමානයේ ජීවත්වීම වෙනුවෙන් එළිපිට කරද්දි තමන්ගේ පැවැත්ම අවුල් වෙන හින්දා (එළිපිට කරන එවුන්ට) අතුලලට සළු අන්දවන්න චන්ද්‍රසිරිට සිද්ධවෙනවා. (මෙතනට අතුල වෙනුවට ෆර්සි මහේන්ද්‍ර රාජ… වගේ තව නම් ගොඩක් දාලා සුළු කරගන්න පුළුවන්- අතීත වේදනාවන් සම්බන්ධ වැඩි දුර ස්මරණයට චන්ද්‍රසිරිගේ අග්නිදාහය, ගරිල්ලා මාර්කටින්, ජැකාගේ අබා, සෝමරත්නගේ සිරිපැරකුම් තව තව එක එකා කරපු මහින්දාගමනය, ගාමිණී, සෙල්ලම් ඇතුළු වල්ල වැඩිපුර උරන්න පුළුවන්…)
(ඔබත් මාත් අතරේ මට අයිතිව ඇත්තේ අතීතයක් පමණි)
හීනෙන් හිනැහී තුන් යම මා රවටා
මැදියම් මහ රෑ අදටත් හිත ඉගිලෙනවා
නින්දෙන් ඇහැරී කළුවරේම යළි සොයනා
මෙතනදි වදීෂ ගැන තව ටිකක් කතාකරන්න ඕන. ගෑනු සහ පිරිමි වෙන් කරපු සමාජයක් විදිහටනෙ අපට වදීෂ ගැන කතාකරන්න වෙන්නේ. මේ නිසා ගැහැනිය වසඟකාරි වස්තුවක් විදිහට හමුවීම කියන පොදු තියරිය වදීෂටත් අදාළ වෙනවා. චන්ද්‍රසිරිට නොතේරුනාට චන්ද්‍රසිරි කතාකරන SMS යුගයට පෙරත් ප්‍රමාණාත්මකව වෙනස් වුණාට එහෙම තමයි කියලා තේරුම් ගන්න වෙනවා. එක්දහස් අටසීය ගණන්වල ජීවත් වෙච්ච මාක්ස්ටත් ඕනෑම පිරිමියෙක් ගෙලවැල ලාගන්න point එකක් විදහට ස්ත්‍රීය අර්ථකතනය වෙන පිරිමියාගේ ඓතිහාසික වේදනාවේ ඉතිහාසය තේරුම්ගන්න ඕන. ඒ නිසා ඔය පොදු තියරියත්, ලංකාවේ පිරිමින්ට පුණ්‍යගෙන් ගැලවෙන්න බැරි ගැටලුවත් ඇතුලේ වදීෂව සුළු කරගන් පුළුවන්. ඒ වගේම තමන්ගේ සතුට අනෙකුගෙන් ලබාගැනීමට ආදරය කියන අර්ථ ගැන්වීම ඇතුලේ සුන්දර දෙයක්, සුන්දර වරදක් විදිහටත් කරන ලබාදීමත්. සතුට නොලැබීම, ලබා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් වූ නොහැකියාව, නොහැකියාව මත ලබන ස්වයං තෘප්තිය විරහව කියන අර්ථගැනීමක් ඇතුලේ දුක හිතෙන දෙයක් විදිහටත් කරන ලබා දීම තුළත්, මේ ලැබීමට නොලැබීමට වදීෂ කරන සංයෝජයෙන් ලංකාවේ පිරිමින්ට චන්ද්‍රසිරිගේ සංධ්වනිය පට්ට එකක් වීම සුළු කර ගන්න පුළුවන් වෙනවා.
ලියුම්කාරය කඩල දාපු, රටින් ආපු ලියුම්, යාළුවන්ට යවපු ලියුම්, සල්ලි එවපු ලියුම්, යුද්දේ ගැන ලියුම් මේ මගුල් අස්සේ පුණ්‍යට ලියපු ලියුම වදීෂට සංවේදි වෙනවා (ලංකාවේ පිරිමින්ගේ අර ගැටළුව ඇතුළේ) ඊළඟට වදීෂට ලියුම දෙන්න බැරිවෙනවා. වදීෂ වෙහෙසෙනවා (අර පොදු තියරියෙ හිරවෙනවා) හති වැටෙනවා, තැවෙනවා, මේ දෙක ඇතුළෙ අතීතය වේදනාවක් වෙනවා, වේදනාව ගනුදෙනුවක් වෙනවා, වේදනාව ගැන කියාගෙන ගෑනුන්ව ගනුදෙනු කරන්න පටන් ගන්නවා. බලන් ඉන්න අයට දුක හිතෙනවා. (පුණ්‍යා ගැන වෙනුවට වදීෂ ගැන) ඔන්න වදීෂට ආයෙත් අතීතය ලබාගන්න චාන්ස් එකක් හම්බවෙනවා. එකත් එක්ක අත්පත්කර ගැනීමේ භීතිකාවත් හොයාගෙන එනවා. පළවෙනි පාර ලියුම දෙන්න බැරිවෙනවා. නොහැකියාව පීඩාවක් වෙනවා. පීඩාව සමනය කරගැනීමේ අවශ්‍යතාවය එනවා. සතුට වෙනුවෙන් වේදනාව අනෙකෙක්ට බාර දෙන්න වෙනවා. වදීෂ පුණ්‍යට ලියුම ආපහු දෙනවා. (වේදනාව පුණ්‍යට බාරදෙනවා, පුණ්‍යට ආදරය ප්‍රකාශ කරනවා) එත් කාටවත් පුණ්‍යා ගැන දුක හිතෙන්නෑ.
“ඇයි මට මේක ආපහු දෙන්නේ?”, පුණ්‍යා වදීෂගේ ආදරය ප්‍රතික්ෂේප කරනවා. (පතිවත රකින ස්ත්‍රිය) භාර ගත්තනම් සංධ්වනිය ඉවරයි. වදීෂ ඉවරයි, චන්ද්‍රසිරිත් ඉවරයි, මමත් ඉවරයි, කොටින්ම ලංකාවේ පිරිමි ඉවරයි. ප්‍රතික්ෂේපය තුළ පුණ්‍යා පරම පිවිතුරු ස්ත්‍රිය බවට පත්වෙනවා. ආයෙත් පුණ්‍යට ආදරය කරන්න ගන්නවා. තමන් ගැන දුක හිතෙන්න ගන්නවා. තමන්ගේ වේදනාව භාරදෙන්න පුණ්‍යව හොයන්න ගන්නවා. සංධ්වනිය ගොඩයනවා පට්ට Film එකක් වෙනවා. එතකොට මූ මොකක්ද කියන්නේ…. අවසානයේ ඒ කතාව මේ විදිහට සංයුක්ත වෙනවා.
[33000.co]
“ඉකි ගසා හඬන අතීතයක කඳුඟ එක්ක ගනුදෙනු කරනා
මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා”
ශ්‍රී ලාංකීය සංවේදි ජනතාවනි, දශක තුනකට වැඩි කාලයක් දහස් ගාණක් ජීවිත, දේපල විනාශ කරපු යුද්ධය හමුවේ අප ජාතියේ අභිවෘද්ධිය වෙනුවෙන් අප සංවේදි පියාණන්වහන්සේ එම සියලු දුක් ඉහිලූ සේක. ඒ කඳුළ සමඟ කළ ගනුදෙනුව ඔබට අද අග්‍රගන්‍ය කලා කෘතියක් (ආශ්චර්යමත් ශ්‍රී ලංකාවක්) හිමිකර දී ඇත. ඉතින් එය කෙතරම් අගනේද… අප සංවේදි පියාණන් වහන්සේගේ වද වේදනාවන් තුළින් කෙතරම් අගනා කෘතියක් නිර්මාණය වුණිද… ඉතින් ඔබලා ඔහුගේ මේ සියළු දුක් උසුලනු මැනවි… ඔහුගේ වේදනාත්මක සංවේදනයන් තේරුම් ගනු මැනවි… එය කෙතරම් අගනේද… ඉතින් රසවිදිනු මැනවි…
වැඩිදුර අධ්‍යනයට අමරසිරි පීරිස් ගයන මේ ගීතයේ පදවැල් ද රස විඳිනු මැනවි…
ඉකි ගසා හඬන අතීතයක කඳුළු එක්ක ගනුදෙනු කරනා
මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා
හීනෙන් හිනැහී තුන් යම මා රවටා
මැදියම් මහ රෑ අදටත් හිත ඉගිලෙනවා
නින්දෙන් ඇහැරී කළුවරේම යළි සොයනා
මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා
රිදුමක් වාගේ කිසිදා සුව නොවෙනා
සුසුමින් විතරක් නිරතුරුවම පිරිමදිනා
උහුලනු බැරි තැන උණු කඳුළුම වගුරවනා
මට මගේ නොවන මගේම ආදරයක් තිබුණා
Isuru chinthana | ඉසුරු චින්තන
බූන්දි වෙබ් අඩවියෙන් උපුටා ගන්නා ලදි…
